Content curation

Onder curatoren
Spookie heeft in veel van zijn blogberichten al aangegeven dat er voor ons als medewerkers van de bibliotheek inderdaad een enorme rol als content curators weggelegd is. Als kleine aanvulling bij wat ik daar reeds over gemeld heb, wil ik nog een aanmoediging vanuit de behoefte van de klant geven. Vooruitlopend op de resultaten uit het meest recente klantenpeilersonderzoek is mij opgevallen dat veel klanten aangeven onze website graag te bezoeken wegens voorkeuzes en besprekingen op het gebied van fictie. Daar zouden we bij nonfictie ook op in moeten springen. We kunnen wel roepen dat we content curators (willen) zijn, maar laten we dat met een aantal uitstekende thematische voorbeelden maar aantonen. Direct op de website laten zien wat het betekent. Practice what you preach.

Middelen
Alle genoemde middelen waren nieuw voor Spookie en dat vraagt om een spannende onderzoekingstocht. Scoop.it is enorm leuk om te doen. Als ex-journalist is het erg leuk om eens je eigen digitale krant samen te stellen. Omgekeerd vind ik het niet zo boeiend om te volgen, tenzij de invalshoek erg origineel of goed aansluitend op jouw nieuwsbehoefte is. Voor mediawijsheid wil ik Jeroen van Beijnen wel volgen voor wat extra ideetjes of iets dat ik gemist heb. Maar veel verder gaat het niet. Wel zou ik zelf nog eens een goed nieuws krant willen samenstellen om aan te tonen dat er ook elke dag heel wat mooie dingen in de wereld gebeuren. Tof dat dat nu makkelijk kan.

Voorselectie
Paper.li doet volgens mij hetzelfde wat google nieuws ook doet (al weten velen dat niet), namelijk nieuwsberichten voorselecteren naar eerder getoonde belangstelling. Alleen betrekt dit er meer sociale media bij, zoals Twitter en Facebook. Meestal vind ik dat vrij irritant, omdat het niet bij te stellen is. Als ik dus voor iemand anders iets opzoek, krijg ik voortaan gerelateerde berichten langs. (Bij bedrijven als Amazon werkt dat ook zo - laatst bestelde ik een paar hardrock cd's als cadeau voor iemand en nu komen er regelmatig hardrock cd's als suggesties voorbij).

Gespleten
Storify rukt Spookie qua emoties (!) bijna uit elkaar. Ik ben erg enthousiast over het principe en vindt het op zich echt een vondst. Maar als ik dan naar het gebruik op de Storify site kijk, bekruipt mij een diepe bedroefdheid. Net als bij Twitter of Facebook is het uitgangspunt vanuit het medium boeiend, maar het gros van de gebruikers rommelt er maar een beetje mee of gebruikt het ter verheerlijking van zichzelf. Als ik bijvoorbeeld naar het onderwerp natuur ga, dan krijg ik het leuke onderwerp bizons. Maar in plaats van een gelinkt verhaal uit verschillende media, krijg ik een op zichzelf staand filmpje met nog een paar plaatjes. Een oversprong naar bijen leverde eenzelfde resultaat. Nergens wordt het idee van het verhalende toegepast - het zijn losse blogberichtjes rond een thema geworden. En dit zijn voorbeelden waar Storify zelf mee komt (overigens ook pas na doorklikken aangegeven, zodat in eerste instantie de homepagina ordinaire chaos lijkt). Storify toepassen zoals het bedoeld is blijkt een hele kunst. Waar blijven de kunstenaars?

Google (+) instellingen en Picasa

Instellingen
Meestal klikt Spookie wel links en rechts door zijn scherm om eens te kijken wat je bijvoorbeeld allemaal met Google + kan. Zelf ontdekken beklijft beter dan dat je mechanisch een instructie naklikt. Maar grappig genoeg was ik nog niet bij de account instellingen terecht gekomen om de diensten waar ik gebruik van maak te checken. Aangezien ik erg selectief ben, zaten er niet veel verrassingen bij, maar ik vind zoiets wel een nuttig heroverwegingsmoment om af en toe in te lassen. Je merkt toch soms dat je kennelijk ooit iets geaccepteert hebt, waarvan je nu niet eens meer weet waar het voor dient.

Picasa
Spookie heeft buiten de cursus en het coachen privé niet met Picasa gewerkt. Ondanks de grote hoeveelheden foto's die ik toch wel eens beter zou willen beheren. Daar is het zeker een fijn medium voor. Maar ik heb wel de verschillende mogelijkheden van Picasa Webalbums en Google + verder onderzocht. Terugkomend op het thema privacy en veiligheid staat hier nu eens duidelijk hoe je kunt afschermen door een album of bericht te vegrendelen of als 'alleen voor u' aan te merken. De instellingen voor delen op één plaats bekijken en wijzigen is ook erg handig. Iets aanbrengen is zo gebeurd, maar om iets te wijzigen of definitief verwijderen zoek je je meestal een apestaartje. Dit is niet alleen helder, maar omgekeerd worden ook de konsekwenties van het verwijderen van een album prima toegelicht. Een voorbeeld dat navolging verdient en veel ellende kan voorkomen.

Twitter verdiept

Persoonlijk
Spookie spookt opnieuw door. Privacy en veiligheid heb ik al eerder op dit blog uitgebreid behandeld, dus ik begin met het verdiepen van Twitter. Na de kennismaking met Twitter ben ik er persoonlijk niet mee verder gegaan al volg ik de ontwikkelingen met belangstelling. Want het blijft een fascinerend medium dat met name op nieuwsniveau erg nuttig kan zijn. Dat de wereld er iets aan heeft, lijkt mij duidelijk, maar ik vond het voor mij privé niet veel toevoegen. Dat is veranderd sinds ik af en toe evenementen organiseer waar publiciteit essentieel voor is. Daarbij blijkt Twitter een niet te versmaden hulpmiddel, waar ik vanaf nu echt werk van wil maken. De verdieping komt me dan ook goed uit.

Hootsuite
Als eerder geblogd is Spookie een beetje allergisch voor al die lijstjes en handige systemen van filen en opbergen. Niet als je tot een grote organisatie behoort, maar wel persoonlijk. Het meeste moet je via favorieten en wat zelf aangebrachte onderverdelingen makkelijk kunnen beheren. Anders wordt gauw 'Get a life' van toepassing. Maar nu ik vanuit een kleine organisatie kijk, zie ik de voordelen van bijvoorbeeld Hootsuite - dat ik niet kende. Met name het analyseren van je contacten via sociale media in verschillede doelgroepen is een flinke toegevoegde waarde. Al mogen ze wat mij betreft iets transparanter zijn over wanneer je waar precies voor gaat betalen. Maar goed, gaandeweg wordt dat duidelijker. De tips voor organisaties zijn uiterst bruikbaar.

Twitterchat
Twitterchat vindt Spookie een briljant idee. Ik ben aan het brainstormen over een online versie van een spirituele cursus, waarbij cursisten natuurlijk via de mail vragen kunnen stellen. Maar om eens per maand een Twitterchat gelegenheid te bieden, bevordert een meerlagige uitwisseling van ervaringen waar meteen op ingesprongen kan worden. Natuurlijk vervangt het niet de dynamiek van een echte bijeenkomst, maar als je ver uit elkaar woont en mogelijk over de wereld verspreid zit, is dit een aantrekkelijk alternatief. En zo wordt een puntorig ruimtewezen nog een echte twitteraar.