DING 16

Op een ruimteschip als de Enterprise zijn er geen intrapbare deuren, maar nog steeds wel open deuren om in te trappen. Hier zijn er een paar m.b.t. YouTube. Ten eerste dat er een waanzinnige hoeveelheid bagger is om doorheen te werken (een soort Koninginnedagmarkt - waar velen met een soort creativiteit te koop lopen dat terecht al die jaren op zolder is gebleven en had moeten blijven). Ten tweede dat er toch ook heel veel plezier aan te beleven valt. Buiten het enthousiasme voor concertfilmpjes dat Spookie met Ajeto deelt, ben ik bijvoorbeeld filmliefhebber, maar kijk geen televisie. Via YouTube kan ik gemakkelijk interviews met makers, previews enzovoorts rond films en series (zoals deze week nog met de laatste ontwikkelingen rond Doctor Who en Torchwood) bij elkaar sprokkelen. Op het persoonlijke vlak zit er denk ik voor iedereen wel wat bij, al blijft het vaak parelduiken in troebel water (en op Koninginnedag). Maar de parels zijn er niet minder om (veel echt creatief talent heeft zo ook de kans zich makkelijker in de kijker te spelen).

Wat kan YouTube betekenen voor de bibliotheek? Hier komen we bij de derde open deur, die Spookie zorgen baart. Als bibliotheekmedewerkers komen we dan meteen met de virtuele rondleiding op de proppen. Het probleem met dergelijke toepassingen is a. dat wij blijven denken vanuit de fysieke bibliotheek (wat doen we nu al? - zoals rondleidingen geven - laten we dat ook maar digitaal gaan doen, op zich niet per se verkeerd maar wel erg weinig creatief met de nieuwe media)en b. dat we ons vaak niet afvragen of de klant hier wel behoefte aan heeft (maar we zijn wel lekker aantoonbaar met web 2.0 bezig). Spookie heeft 2 uitdagingen voor ons allen (ook zichzelf).

Ten eerste: verplaats jezelf in de klant - waar zou jij behoefte aan hebben? Als een bibliotheek niet een uitzonderlijke inrichting heeft, zoals Almere of Heerhugowaard, heb je dan als klant ooit de aandrang om er eens virtueel doorheen te gaan? Dat zou pas leuk worden als je er bijvoorbeeld met een leenwinkelmandje doorheen kon dat je vult met boeken uit verschillende rubrieken om thuis te laten bezorgen (en voor kinderen die op verschillende plekken van de jeugdafdeling direct te spelen games aantreffen die hun verschilende talenten aanspreken). Ga eens zoals 23dingen suggereert naar Hoe werkt het? van Bibliotheek Waterweg op Vimeo. Mooie duidelijke filmpjes over bv. hoe de zelfservice functioneert. Maar wie heeft er behoefte aan om dit virtueel te oefenen? Alleeen degenen die zich zo onzeker over de apparatuur voelen dat ze niet in publiek 'af willen gaan'. En zijn dat nou juist de klanten die dat dan wel even virtueel gaan uitzoeken? Toen ik ze gisteren bekeek waren er 25 bezoekers geweest. Wedden dat dat ook nog eens grotendeels 23dingers waren?
In Almere zaten we bij het bibliotheekuitje voor de rondleiding een film te bekijken over hoe deze bibliotheek tot stand is gekomen. Dat vinden alleen bibliothecarissen (gedeeltelijk) leuk.Buiten het commentaar van de architect en de bouwers zie en hoor je de rest bij de rondleiding in de praktijk toch wel. Wij zitten daar braaf, maar dat hoef je (gelukkig) van een klant niet te verwachten.

Spookie heeft ook al de antwoorden niet. Maar duidelijk is wel dat wij (ten tweede, sorry) niet alleen vanuit de klant, maar ook vanuit de sociale media moeten leren denken. 23Dingen stoomt ons daar klaar voor. Kijk eens naar je medebloggers die eerst persoonlijk kijken wat ze aanspreekt en dan toepassingen voor de bieb bedenken. En wat willen zij zelf als klant van web 2.0? Wij willen bijvoorbeeld verrast worden en plezier beleven. Aragorn laat een leuk filmpje zien van playbackende, dansende bibliotheekmedewerkers die je op de beat van Lady Ga Ga impressies van de bieb geven. Al 10 keer beter dan zo'n duffe rondleiding (hoe virtueel ook). Je lacht, krijgt toch iets van de bibliotheekinrichting mee en ziet dat het een wat hippere instelling is dan je verwachtte. Toegegeven je zult er mogelijk maar een keer naar kijken, maar zou dat bij een andere rondleiding meer zijn? - en dit zul je mogelijk wel aan je vrienden op hyves en facebook aanraden.

Daarom zijn sites als YouTube voor bibliotheken ook zo belangrijk. Want we zijn nog niet zover dat het voor velen heel cool is om op een avondje lekker naar de biebsite te surfen. Terwijl we daaraan werken (door bijvoorbeeld ook merkwaardige bibliotheekfilmpjes van het web te importeren), kunnen we prikkelen door zelf filmpjes te plaatsen die ons van een andere kant laten zien en die op onverwachte plekken opduiken. Zo heb ik een filmpje van een optreden van Kristin Hersch (favoriete singersongwriter) in een bibliotheek (Branley) toegevoegd (als tegenwicht voor het Purplegeluidsgeweld van Ajeto). Ik was meteen benieuwd welke bibliotheek haar had weten te strikken en of die nog meer leuks op het programma heeft.