Voordat iedereen uit zijn warme pantoffels vliegt van verontwaardiging, het gaat me niet om de nieuwe media zelf, maar om het proces van de overschakeling. We leren daar bitter weinig van en dat is al heel lang zo. Wanneer beseffen we nu eens dat met elke grote sprong voorwaarts in de communicatie we zowel iets verliezen als er iets bij krijgen. Dat het verstandig is om die twee met elkaar te vergelijken en te kijken of het inderdaad de moeite waard is. En dat het ook handig is om te kijken of we iets kunnen doen om het verlies te compenseren. Want meestal willen we verder met de ontwikkeling en dat is zeker een groot goed. Nu krijg je echter bij elke nieuwe mogelijkheid een kamp dat zich op het verlies concentreert en meent dat alle oude waarden verdwijnen en een kamp dat zich op de winst concentreert en meent dat nu het paradijs aanbreekt.Als altijd zit de waarheid er tussenin.
Tijdens het opkomen van een nieuw medium is dit een logisch verschijnsel, omdat het zich wil profileren. Net als bij een nieuwe literaire stroming zet die zich even hevig af tegen de gevestigde orde. Maar in de literatuur merkt men al gauw dat het te scherp werd gesteld en wordt (een deel van het) voorafgaande later weer omarmd om naast elkaar verder te gaan. Bij nieuwe media moffelen we het verlies uiteindelijk weg als ze zich eenmaal gemanifesteerd hebben. Dat was het gezeur van ouwe (geslachtsnaam invullen). Laten we eens ver teruggaan, naar de uitvinding van de schrijfkunst. Vertellers waren bang dat daarmee het geheugen van de mensheid enorm achteruit zou gaan. Fantastisch als de uitvinding van de schrijfkunst heeft uitgepakt - daar hebben ze wel gelijk in gekregen; ons geheugen is in vergelijking enorm achteruit gegaan (wij moeten al aan de social bookmarking omdat we onze favorieten niet kunnen onthouden). Bij de introductie van de televisie werd gezegd dat we op deze manier veel passiever zouden worden en dat het verslavend zou werken. Allebei volledig bewaarheid. Voor de sociale media geldt hetzelfde gevaar en komt het verlies van concentratie er bij (tegen bijvoorbeeld de winst van multitasking). Mijn voorstel is om het verlies eens serieus te nemen en te kijken hoe je bijvoorbeeld op een andere manier je geheugen zou kunnen trainen en hoe je als compensatie voor het vele televisiekijken en internetten wat meer kunt gaan bewegen. Hoe je bijvoorbeeld met meditatie aan je rust, innerlijke focus en aandacht kunt werken en hoe je naast het virtuele feest ook aan je echte sociale contacten kunt blijven werken. Dan ga je voor de winst en schep je een gezond alternatief voor het verlies. Is daar allemaal tijd voor? Jazeker. Daar gaat Spookie in een volgend blog op in. Stay tuned.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten